Samtrafikkevne betyr at køyretøy og infrastruktur «snakkar same språk» på tvers av for eksempel landegrenser.
Samtrafikkdirektivet sørgde for at jarnbanesystemet er delt opp i to kategoriar, delsystem og samtrafikkomponentar. Delsystem melder hovudkategoriar av jarnbana, som for eksempel infrastruktur, rullande materiell og styring, kontroll og signal.
Samtrafikkomponentar er konkrete element som skal vere spesielt viktige for å kunne oppnå samtrafikkevne i jarnbanesystemet. Dette kan for eksempel vere svillar. Kva element som er samtrafikkomponentar er definert i tekniske spesifikasjonar for operabilitet (TSI-ar). Kvart delsystem kan bestå av fleire samtrafikkomponenter, og dei er melde i kapittel 5 i dei respektive TSI-ane.
Samtrafikkforskrifta kapittel 3 omhandlar samtrafikkomponentar og set krav til at TSI-ane skal melde kva krav og kva verifikasjonsmetodar som må nyttast for at komponentane kan sertifiserast.
Tryggleik, tilgjengelegheit og økonomiske aspekt
Ein samtrafikkomponent skal ha eitt meldt bruksområde for å kunne garantere samtrafikkevne i jarnbanesystemet. Dei mest kritiske samtrafikkomponentane skal verifiserast opp mot tryggleik, tilgjengelegheit og økonomiske aspekt. Samtrafikkomponentar må ikkje bli merkt med eit CE-merke. Det skal vere nok at produsenten skriv ut ein deklarasjon for egna bruk (EF-erklæring).
Samtrafikkomponentar skal også ha eit sertifikat skriven ut frå eit teknisk kontrollorgan. Ein samtrafikkomponent kan berre plasserast på marknaden når den oppfyller krava til samtrafikk og samtidig tilfredsstiller dei grunnleggjande krava. Desse krava finst i dei ulike TSI-ane.